Weg

De laatste post voor ik weg ben naar Ladakh.
Saluutjes en tot binnen 19 dagen !

What's in a name

Alles ging goed tot het publiek zijn naam begon te scanderen.

Humor

Wegens geen tijd om de hele resem films die ik de laatste weken gezien heb hier wat te bespreken, gewoon het lijstje en de score die ik op imdb gegeven heb.

As Good as it Gets. Met Jack Nicholson, Helen Hunt, Greg Kinnear en Cuba Gooding Jr. Grappig, leuk, goed geacteerd. Score: 8/10.

You Don't Mess with the Zohan. Comedy met Adam Sandler. Met sommige stukken heb ik goed kunnen lachen, andere vond ik er ver over en iets te kinderachtig. Score: 6/10.

Eddy Izzard: Glorious. Stand-up comedy. Efkes wennen aan zijn manier van doen (springt van de hak op de tak) maar zeer grappig. Score: 8/10

The Cook the Thief His Wife & Her Lover. Zware film over culinaire excessen, overspel, dacedentie, moord. Niet echt m'n ding. Score: 6/10.

Rocky. Boksfilm met Sylvester Stallone. Een oerklassieker en naar het schijnt de beste uit de reeks. Score: 8/10.

Le Temps Qui Reste. Film over een knorrige homoseksuele fotograaf die te horen krijgt dat hij gaat sterven aan kanker. Aangrijpend. Score: 7/10.

Aanrijding in Moscou met Barbara Sarafian. Mooi liefdesverhaaltje op z'n "Geintsch". Score: 7/10

Le Grand Blue van Luc Besson met Rosanna Arquette en Jean Reno. Heel mooie beelden, dun verhaaltje. Score: 7/10.

Waking Ned. Voor de 2de keer gezien wegens lang geleden en heel goed: grappig, goed verhaal, goeie Ierse muziek, mooie beelden. Score: 9/10.

Brute force

Hoe veilig is een cijferslot ? Als je het mij vraagt: niks, nada, nougabollen. De reden van deze pertinente uitspraak: Coghlan's Resettable Combination Padlock. Bekijk maar eens wat ze op de verkoopsite zeggen:

Veiligheid is belangrijk tijdens het reizen. Maar sleutels raak je snel kwijt, de oplossing is een cijferslot die jij zelf kan instellen. Kies dus voor de Coghlans Cijferslot.

De combinatie zou in seconden veranderd moeten kunnen worden en standaard is die 0-0-0. Instructies: trek aan de sluiting, draai die over 90 graden, duw zo ver mogelijk in. Tot zover alles prima. Terwijl die ingeduwd is: stel de nieuwe combinatie in. En nu komt de kat op het koord. Als je, terwijl je zo aan het draaien bent naar je nieuwe combinatie toe, de sluiting niet continu perfekt induwt, staat de combinatie verkeerd en kan je de sluiting niet meer terug in zijn oorspronkelijke stand zetten. Met een beetje geluk heb je dan een paar pogingen nodig om te achterhalen wat er juist verkeerd gegaan is, met een beetje pech niet. Dan heb je mijns inziens twee mogelijkheden: ten eerste, het onding naar de winkel terugbrengen en zeggen dat er iets mee scheelt. Ten tweede, alle mogelijke combinaties uitproberen. Er zijn drie ringetjes, van 0-0-0 tot 9-9-9, dus er zijn 1000 pogingen nodig om ze allemaal te testen. En hoelang denk je dat dat duurt ? Door het zelf te proberen heb ik gemerkt dat je 100 combinaties kan testen op nog geen 5 minuten. Dus je kan alle mogelijkheden afgaan op 50 minuten, en dan heb je ze wel àllemaal gehad. Dus 1 kans op 2 dat je het binnen de 25 minuten opengeprutst hebt. En dat noemen ze dan veilig... mijn gedacht.

Nostalgie

Waar is de tijd dat een volledig programma nog paste op een floppy'tje van 880 KB en draaide op een computer met 512 KB geheugen, zoals de Amiga 500 ? Héél lang geleden. Ter vergelijking: tegenwoordig heeft een deftige PC minstens 2 GB memory, dat is meer dan 4000 keer meer dan die Amiga, en op een gewone CD past ook al 800 keer meer dan op dat floppy'tje van toen...

Ah, nostalgie...

En waar is de tijd van die geweldige demo's, zoals Budbrain Megademo, 9 fingers, en van de games muziek die ver vooruit was op z'n tijd (we spreken van begin jaren '90) dankzij de Paula chip, naast Angus en Denise ? Dankzij Youtube kunnen we er makkelijk terug even van genieten...

Feestdag

Wat doet een wandelmens op een feestdag en er is goed weer ? Dan neemt die de vriendin mee met de wagen en rijdt naar het Belgisch wandelparadijs bij uitstek: de Voerstreek. Onze gids van dienst: Dagstappersgids Limburg, waaruit wandeling 16 van 21,5 km met als vertrekpunt Sint-Martens-Voeren. Het begin aan de kerk was wat moeilijk aangegeven, maar eenmaal op dreef waren de beschrijving en de markeringen redelijk duidelijk. Tot in het Bovenste Bos konden we de wit-rode strepen van GR-128 volgen, en vanaf daar was het uitkijken naar de geel-rode markeringen van het Krijtlandpad. Onderweg nog wat gepicknickt op een bankje in het bos en ietsje verder zijn we het noorden kwijtgeraakt zodat we na een 20-tal minuutjes (gelukkig maar) op hetzelfde punt uitkwamen. Buiten deze ene omzwerving zijn we vrij makkelijk terug aan de wagen geraakt. Het was een prachtige wandeling, met heel veel natuur, bossen, weiden, een beetje asfalt, een paar pittige klimmetjes en een aantal dorpjes met sympathieke terrasjes, zoals Teuven, Slenaken en Noorbeek.



Van al dat wandelen kregen we een grote honger, die we dan gestild hebben met een lekkere portie mosselen natuur in restaurant Mykene in het Muntstraatje in Leuven. Een aanrader voor wie houdt van goeie Belgisch-Franse keuken ! En er was nog net plaats genoeg voor een hoorntje met 1 bolleke stracciatella van bij Billy's Ice Cream op de Oude Markt. Voor wat mij betreft heeft de Crocantino afgedaan als beste ijssalon van Leuven !

Yamaha

Ze is besteld, de nieuwe piano. Degene die ik staan had was niet van mij maar was een huurkoop: een interessante formule waarbij je de piano voor een jaar huurt aan een bedrag van ongeveer een vierde van de aankoopprijs. Na dat jaar heb je twee mogelijkheden: je stopt ermee en je geeft de piano in originele staat terug. Het huurgeld ben je dan wel kwijt maar je hebt gedurende een jaar de piano kunnen gebruiken. Een andere mogelijkheid is dat je dat toestel of een willekeurig ander (maar duurder) toestel in de winkel koopt, waarbij het huurgeld dan omgezet wordt in een voorschot. Die piano kan dan een akoestische zijn of een andere digitale. De Roland piano die ik gedurende een jaartje in gebruikt had was niet zo slecht, maar ik vond de klankkwaliteit niet zo denderend, dat kan ook niet met 2 boxen van 25 Watt, en de touché (het authentieke pianogevoel bij het induwen van de toetsen) was voor verbetering vatbaar. Ik heb in de winkel ook enkele duurdere Roland modellen geprobeerd en ze hadden allemaal dezelfde "problemen", er waren enkel wat meer geluidjes te kiezen en meer digitale bewerkingsmogelijkheden. Spielerei dus voor de beginnende pianist. In de winkel stonden een aantal akoestische piano's en m'n oog viel op een Yamaha P116 buffetpiano met demperpedaal. Een mooi toonzaalmodelleke aan 4000 EUR. Die voelde goed aan en de klank was naar mijn normen heel goed. Nadeel bij een akoestische piano is de jaarlijkse onderhoudsbeurt van een 80 EUR, de leveringskosten van een 250 EUR, en je kan die ook niet helemaal stil krijgen (dit gaan de buren graag lezen ;-) Na rijp beraad en dialoog met vrienden, collega's, ouders en verkopers heb ik uiteindelijk gekozen voor de Yamaha CLP-240, toonzaalmodel. Een digitale piano van vorige generatie (lees editie 2007), met een geweldige toonzaalkorting, hoewel er niets aan is, en met 2 jaar garantie (1 jaar van Yamaha, en 1 jaar van de Leo). De nieuwere CLP-3xx reeks is net uit, maar heeft enkel wat esthetische veranderingen, aan de klank en de touché is niets veranderd, die blijven bij Yamaha van goeie kwaliteit.

En nu kan ik met veel motivatie een nieuw muzikaal jaar beginnen.

Vreemdgaan

Why so serious ?

't Was alweer een hele tijd geleden dat ik hier nog wat films op de blog gezwierd had. Hier een kleine inhaalbeweging:

No Reservations is een romantische comedy over een chef-kok (Catherine Zeta-Jones) in een chique restaurant in Manhattan wiens leven in korte tijd twee grote veranderingen ondergaat. Door het overlijden van haar zus wordt ze voogd over diens dochtertje, en er komt een hulpje (Aaron Eckhart) bij in haar team waar ze de nodige woordwisselingen mee heeft. Je ziet al van ver afkomen waar het allemaal naar toe gaat: een typische zaterdagavond weekendfilm. Met de 6/10 die ik hem gegeven heb doe ik hem een beetje onrecht aan, een 6,5 ware beter geweest maar imdb wil niet weten van halve puntjes. En omdat ik al het verwijt heb gekregen dat ik hier nogal veel zevenen geef, heb ik maar van m'n hart efkes een steen gemaakt.


The Dark Knight kwam de laatste tijd regelmatig in het nieuws: grootste succes bij opening sinds Spider-Man 3 (een slordige 158 miljoen dollar aan tickets in het eerste weekend) het overlijden van hoofdacteur Heath Ledger die de rol van Joker inneemt en nog zeer recent Morgan Freeman (Lucius Fox) die betrokken was in een zwaar ongeval met de wagen. De vraag was of de film kon voldoen aan alle hype die er rond gecreëerd was en om kort te zijn is mijn antwoord: ja.
Als refresher een overzichtje van de "recente" Batmanfilms:

1. Batman (1989), gespeeld door Michael Keaton, met Joker (Jack Nicholson)

2. Batman Returns (1992), eveneens gespeeld door Michael Keaton met Pengiun (Danny DeVitto) en Catwoman (Michelle Pfeiffer)

3. Batman Forever (1995) gespeeld door Val Kilmer met Two-Face (Tommy Lee Jones) en Riddler (Jim Carrey)

4. Batman Begins (2005), gespeeld door Christian Bale,met een paar slechteriken zonder tweede naam.

5. The Dark Knight (2008) eveneens gespeeld door Christian Bale, met Joker (Heath Ledger) en Two-Face (Aaron Eckart).

Joker en Two-Face hebben in de nieuwe prent een veel menselijker karakter gekregen dan de cartooneske figuren uit de oudere films, waardoor hun daden er een stuk gruwelijker uit komen. Het is dus niet echt een film om even met de kinderen naar toe te gaan. De beelden van regisseur Christopher Nolan zijn echt wel prachtig, er is sterk acteerwerk, vooral van Joker (Jack Nicholson was er een clown mee vergeleken), de special effects zijn top-notch (geen CGI deze keer), de 2 batmobiles hebben een hoge wow-factor en de actiescènes zijn van de bovenste plank. Deze wil ik zeker nog eens terugzien. En daar is ie dan: de 10/10.


Jalla! Jalla! is een low-budget Zweedse film over drie vrienden die bij plantsoendienst werken. Mans heeft een potentieprobleem en zit daar zwaar mee in en Roro, een Libanees, heeft een Zweeds vriendinnetje maar wil door de familie uitgehuwelijkt worden aan een meisje dat anders naar haar land teruggestuurd gaat worden. Van de derde vriend in het gezelschap zie je niet veel en je vraagt je af waarom ze die er bij gehaald hadden. Zou grappig moeten zijn, en soms kon ik wel eens glimlachen maar niet meer dan dat. Score:5/10.


In Lions For Lambs spelen een aantal steracteurs mee: Robert Redford, Meryl Streep en Tom Cruise, en werd geregisseerd door Robert Redford himself. Een film dus met veel potentieel. Twee Army rangers sukkelen in Afghanistan uit een helicopter, raken daarbij gewond aan de benen, en moeten een bende Talibanstrijders gedurende een tijdje zien af te weren. Ondertussen loopt er een interview tussen een senator (Cruise) en een journaliste (Streep) over de te volgen weg naar de overwinning in het Afghanistan, en heeft een pol & soc professor (Redford) een gesprek met een veelbelovende student over motivatie en toewijding, en dat allemaal in real-time zoals de 24 reeks. Veel saaie dialogen, weinig verhaal en zeer matig acteerwerk. Een 6/10.


Breakfast at Tiffany's is een oerklassieker uit 1961 met Audrey Hepburn en George Peppard, die we kennen als John "Hannibal" Smith uit de populaire The A-Team, van regisseur Blake Edwards (de Pink Panter man) naar een boek van Truman Capote. De film gaat over party-girl Holly Golightly (waar halen ze het) die als een wilde kat van de ene man naar de andere springt op zoek naar meer geld en meer roem. Hepburn steelt echt wel de show met haar nonchalence en prachtige verschijning, en laat af en toe een paar Franse woorden vallen (hoewel ze niet in het wielercircuit zit ;-) In de achtergrond blijft Moon River nog een tijdje naspelen. Eentje om bij weg te dromen... Score: 7/10.


The Spiderwick Chronicles vertelt het verhaal van een moeder met drie kinderen die uit geldgebrek moeten verhuizen naar een oud herenhuis aan de rand van een bos dat ze geërfd hadden. In dat huis blijkt een deels onzichtbaar wezentje te wonen dat de familie wil beschermen tegen het nakende onheil. Dit klinkt misschien een beetje als een kinderfilm maar volwassenen zullen er zich ook best mee kunnen amuseren. Ik vond vooral de special effects enorm goed en het verhaal was misschien wat simpel maar dat heeft me nooit gestoord. De film is trouwens gebaseerd op de 5 populaire Spiderwick kinderboeken. Zeer leuk en bij wijlen ook grappig ! Mijn score: een 8/10.

BBQ

Zoals beloofd het verslag van de barbecue van een dikke week geleden.
Aanwezigen, van links naar rechts: nonkel, vader, broer, tante en moeder.
De gasten werden ontvangen op zondag 27 juli rond het middaguur. In eerste instantie was het de bedoeling om de barbecue te houden de dag ervoor, maar door de minder goeie weersvoorspellingen hebben we het dan maar voor een dagje uitgesteld. De zon was volop van de partij en vermits m'n terras over de middag deels door de zon beschenen wordt, kwamen de zonnehoedjes handig van pas. Of het een zicht was laat ik aan een ander over...




Op het menu stonden, naast de koude patatjes en groentjes: een lekker stukje eendenbrazade, een dikke lap kalkoenfilet, een barbecueworstje en gemarineerde lamskoteletjes. De ribbetjes mochten terug in de diepvries verdwijnen want iedereen was voldaan. Tot op de moment dat ik zei dat er nog ijscrème over was van twee weken ervoor, toen vond iedereen opeens nog een vrij plaatsje in de buik.

In de namiddag was jong en oud toe aan een kleine siësta...



Om het eten wat verder te laten verteren zijn we de beentjes wat gaan strekken op het Schavaaiwandelpad (8 km), en omdat het zo'n dorstig weer was zijn we nog wat gaan relaxen op het terras van café In de Molen naast de kerk van Bierbeek. Daar bleek juist een mis bezig te zijn, wat de ideale gelegenheid was om eens (na meer dan 2 jaar) de binnenkant te gaan bewonderen. Belofte maakte schuld.

Dat iedereen tevreden was getuige de inscriptie van nonkel W. op m'n memo in de keuken:

"Wij hebben goed genoten en de hoed was ook goed"

Writers block

Door samenloop van omstandigheden is het momenteel een beetje stil hier op de blog. Maar binnenkort komt het langverwachte verslag van de barbecue met de ouders, broer, nonkel en tante, van het bezoek aan Gent met de vrienden en een aantal nieuwe films.

Stay tuned !